CZY UE SPONSORUJE ROSYJSKIE UDERZENIA POWIETRZNE NA UKRAINĘ?

Od 2022 roku Rosja wystrzeliła na Ukrainę tysiące rakiet i dziesiątki tysięcy dronów Shahed. Według CSIS koszty tej kampanii uderzeniowej sięgają 25–50 mld USD rocznie . Kto za to płaci?

CZY UE SPONSORUJE ROSYJSKIE UDERZENIA POWIETRZNE NA UKRAINĘ?

niestety blog nie może jeszcze "zatrudniać" współpracowników ze swoimi blogowymi kontami (na razie zbyt duży abonament), więc do czasu przejścia na wyższy abonament, będę publikował artykuły w imieniu współpracowników - Chmiel

Analiza SIEWIERA — Wojna Informacyjna 2.0

W energetyce nie ma sentymentów.
W wojnie — tym bardziej.

Od 2022 roku Rosja wystrzeliła na Ukrainę tysiące rakiet i dziesiątki tysięcy dronów Shahed. Według CSIS koszty tej kampanii uderzeniowej sięgają 25–50 mld USD rocznie (CSIS, Russian Firepower Strike Tracker). To skala, która powinna położyć rosyjskie finanse na deski.

A jednak nie kładzie.

Dlaczego?

Zacznijmy od niewygodnego pytania:

Czy część pieniędzy, za które Rosja produkuje rakiety, nie pochodzi przypadkiem z Unii Europejskiej?

1. UE w 2025 r. zapłaciła Rosji 18–22 mld USD za energię

(źródła: Eurostat, European Council, CREA)

Mimo sankcji, Unia Europejska wciąż kupuje:

  • gaz rurociągowy,
  • LNG,
  • resztki ropy z rurociągu Drużba.

Zgodnie z danymi Eurostat (EU Trade with Russia – Latest Developments) oraz analizami CREA (Russian Fossil Tracker), łączna wartość tych zakupów wynosi:

18–22 miliardy dolarów rocznie.

Dla porównania:

  • koszt jednej rakiety Ch-101: 1,5–3 mln USD (Defence24, United24, CSIS),
  • koszt Shaheda: 20–50 tys. USD (CSIS),
  • koszt miesiąca intensywnych ataków: 1–2 mld USD.

Matematyka jest brutalna.
Europa płaci.
Rosja produkuje.


2. Kazachstan — „alternatywa”, która przechodzi przez Rosję

(źródła: CPC, Astana Times, Reuters)

Unia lubi powtarzać, że uniezależniła się od rosyjskiej ropy.
Formalnie — tak.
Praktycznie — nie do końca.

Według Caspian Pipeline Consortium (CPC) i Reuters, 80% kazachskiej ropy trafia do UE rurociągiem CPC i jest ładowane w rosyjskim porcie Noworosyjsk.

W 2025 roku UE kupiła:

  • 45–50 mln ton kazachskiej ropy (Eurostat),
  • o wartości 28–31,5 mld USD (IEA + ceny Brent).

ALE:

  • rurociąg jest częściowo kontrolowany przez Rosję (CPC Annual Report),
  • terminal portowy jest rosyjski,
  • opłaty logistyczne trafiają na rosyjskie konta.

To nie dywersyfikacja.
To sprytne obejście sankcji z rosyjskimi procentami po drodze.


3. Azerbejdżański gaz — „czysty” tylko na papierze

(źródła: TAP, TANAP, Southern Gas Corridor, EnergyTransition.org, Reuters)

UE zwiększyła import gazu z Azerbejdżanu poprzez TANAP i TAP.
Według TAP AG, TANAP i SGC, w 2025 roku było to 8–10 mld m³.

Problem?

Jak opisują: EnergyTransition.org, Reuters, i analizy rynku gazu, Azerbejdżan:

  1. importuje gaz z Rosji i Turkmenistanu,
  2. miesza go z własnym,
  3. wysyła go do UE jako „gaz azerski”.

To mechanizm znany jako gas laundering czyli pranie gazu, tak jak pranie brudnych pieniędzy.

Czy Europa kupuje rosyjski gaz przebrany w azerskie papiery?
Nie zawsze.
Ale w części przypadków — zdecydowanie tak.


4. Kto w UE kupuje najwięcej energii z byłego ZSRR?

(źródła: Eurostat, CREA, TAP, Reuters, CPC)

Po zsumowaniu importu z Rosji, Kazachstanu i Azerbejdżanu powstaje lista państw najmocniej związanych z regionem postsowieckim:

TOP 10 importerów energii z b. ZSRR:

  1. Włochy – największy odbiorca gazu azerskiego (TAP)
  2. Niemcy – ropa kazachska (CPC)
  3. Holandia – ropa + LNG, w tym rosyjskie (CREA)
  4. Francja – LNG (Eurostat)
  5. Węgry – rosyjski gaz i ropa (CREA, Reuters)
  6. Słowacja – Drużba (Eurostat)
  7. Hiszpania – import rosyjskiego LNG (Politico Europe)
  8. Rumunia – ropa kazachska + gaz azerski
  9. Grecja – LNG i ropa (SGC)
  10. Belgia – duży hub LNG (CREA)

Węgry i Słowacja to osobna historia — według CREA odpowiadają one nawet za 20–28% zakupów rosyjskiej energii w UE.


5. Rosyjska kampania powietrzna — koszty i skala

(źródła: CSIS, Defence24, Siły Powietrzne Ukrainy)

Według danych CSIS, Uktaińskich Sił Powietrznych i Defence24:

  • Rosja odpala rocznie 5–7 tys. rakiet i 10–15 tys. Shahedów,
  • koszt kampanii: 25–50 mld USD rocznie,
  • koszt pojedynczej doby intensywnych bombardowań: 50–150 mln USD.

To nie są małe pieniądze.
To budżet, który może istnieć tylko dzięki stałym wpływom — w tym z eksportu energii.


6. Czy UE sponsoruje rosyjskie ataki powietrzne?

W sensie politycznym — nie.

W sensie finansowym — tak.

Nie dlatego, że Europa chce to robić.
Dlatego, że system energetyczny, odziedziczony po dekadach zależności, ustawia tego rodzaju przepływy automatycznie.

Model wygląda tak:

  • UE płaci Rosji (18–22 mld USD).
  • UE płaci Kazachstanowi, ale pieniądze przechodzą przez rosyjskie porty i rurociągi.
  • UE płaci Azerbejdżanowi, ale część gazu pochodzi z Rosji.
  • Rosja zamienia to na rakiety i drony.

To nie opinia.
To bilans.


7. Wnioski SIEWIERA

Europa nie sponsoruje Rosji z sympatii ani z głupoty.
Sponsoruje ją, bo system energetyczny działa jak działa:

  • rurociągi biegną tak, jak je zbudowano w latach 70.,
  • porty należą do tych, do których należą,
  • gaz miesza się pod ziemią,
  • a politycy mówią o „molekułach wolności”, podczas gdy molekuły mają jeden kolor: pieniądza.

Rosja przetrwała sankcje nie dzięki sile, ale dzięki wyjątkowo korzystnej architekturze energetycznej, na której opiera się pół Europy.

I dopóki ta architektura stoi,
Rosja będzie miała za co strzelać.

SIEWIER

Wojna Informacyjna 2.0


ŹRÓDŁA

1. Handel energią UE–Rosja

Eurostat – oficjalne statystyki UE
https://ec.europa.eu/eurostat/

European Council – infografiki energetyczne
https://www.consilium.europa.eu/en/infographics/

European Commission – Energy Data
https://energy.ec.europa.eu/data-and-analysis_en

2. CREA – Russian Fossil Tracker

Strona główna projektu (stała, niezmienna)
https://energyandcleanair.org/

Baza danych o imporcie rosyjskiej energii
https://energyandcleanair.org/russian-fossil-tracker/

3. Rosyjska energia – źródła oficjalne

Ministerstwo Energii Federacji Rosyjskiej
https://minenergo.gov.ru/

Gazprom Export – statystyki eksportowe
https://www.gazpromexport.ru/en/

Novatek – sekcja dla inwestorów (LNG, wolumeny)
https://www.novatek.ru/en/investors/

4. Ropa kazachska – CPC i Kazachstan

Caspian Pipeline Consortium – oficjalna strona
https://www.cpc.ru/en/

CPC – sekcja „About the Company” z danymi infrastruktury
https://www.cpc.ru/en/about/company/

Kazinform (największa agencja informacyjna Kazachstanu)
https://www.inform.kz/en

Astana Times – sekcja ekonomiczna
https://astanatimes.com/category/economy/

5. Azerbejdżański gaz – TANAP / TAP / SGC

Southern Gas Corridor – strona główna
https://www.sgc.az/en

TANAP – oficjalna strona operatora
https://www.tanap.com/

TAP AG – oficjalna strona
https://www.tap-ag.com/

Ministerstwo Energii Azerbejdżanu
https://minenergy.gov.az/en

6. Dane o rosyjskich rakietach i kosztach uzbrojenia

CSIS – Long-Range Strike Weapons
https://www.csis.org/topics/defense-and-security

CSIS – Ukraine: Firepower Strike Tracker
https://www.csis.org/programs/europe-russia-and-eurasia-program

Defence24 – sekcja raportów analitycznych
https://defence24.pl/analizy

United24 – oficjalne analizy i dane o uzbrojeniu
https://united24media.com/

7. Oficjalne ukraińskie źródła

Siły Powietrzne Ukrainy (KPZSZ) – oficjalne komunikaty
https://www.facebook.com/kpszsu/

Ministerstwo Obrony Ukrainy
https://www.mil.gov.ua/en/

8. Globalne źródła energetyczne

IEA – International Energy Agency – Market data
https://www.iea.org/data-and-statistics

BP Statistical Review of World Energy
https://www.bp.com/en/global/corporate/energy-economics/statistical-review-of-world-energy.html